Peygamberim

Işık goğü aydınlatmada, durgun su çalkalanır

Govdem curumuş, artıkları havada peygamberim

Goz yaşlarım bulanık kuru havada, gunahlarım sallanır

Kurtar bu acizi yurek hoplatan peygamberim

 

Gunes bıkmış donmekten, ışık senden gucunu alır

Teksin tek bu dunyada! sevgim yetersiz kalır

Kor topal herkes, cinler bile seni tanır

Yay ustume ışıgını peygamberim

 

Artık terim sogudu, ayagım burkuldu

Zor bu yol, gucum bitti bu kul tokezler oldu

Uzuntum acziyetim, beni hayattan soguttu

keşke olsaydın yanımda guzel peygamberim

 

Aşk kavramı şekil değiştirdi bitti

Bana bir el uzatsan derler bahtiyar gitti

Ruyamda kafamı okşasan artık uyumam dedi

Gorurum diye başka ruya peygamberim...

 

N'olur uzak durma benden gulumsun benim

Aglamak kar etse hep aglar bu bedenim

Vucudum sunger oldu kaldım bi kemik bir deri

Gunahım cok fazla affet beni peygamberim

 

Gunes vuruken yuzume ısınır derim

Sen yokken soguktur bu kalbim

Bir sozun gelse Aklıma coşar ruhum: deliyim!

Burkuk kalbim, yokki senden başka uzatacak elim

Kalabalık arasından bi gorse beni peygamberim

 

Mahşer gunu yusum yok sana bakmaya

Başımdan okşasan magfiret gostersen peygamberim

Degerim az, sonsuz kalabalıktan biriyim

Bilmiyorum beni nasıl goruceksin peygamberim

Hıckırıklarımı duyarsın diye hep duaa ederim...

Ve kalabalık arasından bi gorse beni peygamberim

Bir tebessum etse bana! bu alsa üç beş saniyemi

Artık ruh azabım biter: bedenim yansada soyulsada derim.

 

Rabbim beni, bizleri ondan uzak etme! Sevdir cok sevdir bizleri, Şefkatine sıgındık Ya KERİM!

 

Suayb-April 8th - 07