July 06, 2012

Iyi ve Kotu uzerine birkac dusunce

Sorular ve cevaplar, iste butun mesele bu ya. Dolu dizgin hayatimiza milyon bakis atan gozlerimizle ufukta ariyorken hakikati. Dogru olani sorguladigimiz anlarda, yanlisi ne zaman bilecegiz? diye supheli goz yaslari ile arsha diktigimiz zaman gozlerimizi, bir yardimciya ihtiyacimiz oldugunu bilmukabil anlariz. "Dogru budur! boyle yapmalisin, bu yoldan gitmelisin" diyenler cok olur hayatta ya. Oysaki urkektir insan ruhu ilk yaratildiginda, sonra sonra cesaret kazanir, dik basliligi ogrenir yaslandikca. "Gercek iste bu" yok hayir "Gercek iste su" diye naralar atan ademoglu, size sesleniyorum, bana dogruyu ogretmeyin, dogru diye savunulana acilan yolu gostermeyin, akil vermeyin, hergun uzerime uzerime yurumeyin. Gercegin kaybolmus enginsizliginde, baskalarinin dogrularinin karanlikta biraktigi karakterimi bana bagislayin, birakin da onu yontayim, kendi uzerime gecireyim, izin verin de onu ben giyeyim. Sonra vecih sozlerle dogrularinizi suslemeyin, narin ve gun gormemis ruhlari pesinize takmayin, onlari zayif gormeyin! yapmayin bunu iste. Insan oglunun zayif yanlarini arastirma konusu yapip bunlar uzerine kitaplar yazip universitelerde okutmayin nolur...Sonrada onlara bu ogrendiklerini uygulatmayin!

Sakin baslar yagmur. Sonra da sakin biter. Ardinda islak bir zemin ve yikanmis uzun yollar birakir. Artik gunestedir gorev, havadadir, islak olani buharlastirip tekrar herseyi kurutmayi ve kaynaga ait olani kaynaga dondurmeyi. Dogruda boyle birseydir iste, o zamanin vakit ve sartlarina gore "dogru" olur sonra zaman ve mekan degisir. Artik o gelecegin yanlisi olmaya mahkumdur. Insanlarda gecmisin sahiplerine, yani atalarina gulerler ve kendi dogrulari ile eglenirler, "yazik ya onlara" derler. Oysaki bilmezler ki onlarin dogrularida daha ote bir gelecekteki insanlarin yanlislari olacaktir. Kendi dar mecralarinda, yine kendi evlerinin suslu bahcelerinde mutlu mesut yaslanir ve dogru olani yaptiklarini kendilerine hatirlatarak, vicdan rahatlamasi yasayip gocer giderler. Suprulurler dunyanin tozlu yuzeyinden bir bir...  Buna bir toprak sahit olur, bulutlar sahit olur ve bir de gunes, ama bundan kimseye bahsetmezler iste. Onlar soz vermis gibi suskunluklarini azimli sekilde surdururler.

Dogru dogrudur iste, zaman ile birlikte dusunuldugunde. Iyi olan mutamadiyen dogruyu getirir, derin  derin nefes aldiririr bunalmis kor ruhlara. Piskolojisini duzelir insan iyi olani yaptiginda, veya kotu olana uzak durdugunu sandiginda, uzlasmaci ruha sahip olur. Oysa ruhlarin aradigi tek olan hakikattir. Hakikat zamandan bagimsiz dolasir icimizde. O zamandan peyderpey bagimsizdir, ve her zaman ortadadir, ezeli ve ebedi yoktur. Kendini bircok sozde de hissettirir. Bazen o gunun ilk isiklarinda, bazende ip atlarken dusen kizin goz yaslarindadir. Bazen oglunu ozleyen ananin aklinda, bazende hayvana sefkat eden bir zalimin kilicinin ucunda. Akan kandada hakikat vardir, iyilesen yaradada. Veya uzayda basi bos dolasan goktaslarinin son vardiklari noktada. O evreni sarar, evrende insani. Iyi boylece hakikata boyun eger, tabi olur, iyi olma sifatini kazanir. Yanliste hakikatten yuzunu cevirir ve kendi basina kalir....