April 29, 2012

Alintilar...

“Ancak savaşların, zorbalığın, tiranca ideolojilerin... bireysel özgürlüğü tehdit ettiği bir zaman dilimini kendi sarsılmış ruhunda yaşamak zorunda kalmış olan kişi, sürü kudurmuşluğunun egemenliğindeki böyle zamanlarda insanın iç dünyasının en derin noktasında yatan ‘ego’suna sadık kalabilmesinin ne büyük bir cesaret, dürüstlük ve kararlılık gerektirdiğini bilebilir. Yalnızca böyle bir insan, dünyada bir kitlesel yıkımın ortasında kendi manevi ve ahlaki bağımsızlığını lekesiz koruyabilmekten daha güç bir şey olamayacağını bilir.”


Zweig - Montaigne.


Tomurcukların çıtırdadığı güneşli bir bahar öğleninde, zakkumların gölgesinde ahbaplık ettiğim bilge bir dostum, “Tek bir insanla zihin arasındaki ilişkiyi sorgularsan bir cevap çıkmaz,” dedi,“ama o zihnin bir insana değil insanlığa ait olduğunu düşünürsen, o zaman o büyük gücü taşıyacak büyük bir beden olduğunu görürsün”


Ahmet Altan - 

April 10, 2012

When I very little...


When I very little,
I always thought perfect is the earth
Thought that it is a game
It is all about playing with the mud and dirth

When I very little
I always thought the humans the first
Soon then I realize
Even to the fools, the world gives birth

When I very little
I free when I am done with the umbilical cord
Thought that never gonna get hurt
Even if I fall from a cliff
When the grown ups  shed blood over my shirt

When I very little
I always thought I will be heard
Saying hold me tight mom am afraid
Feeling like a kid, tho they say I am a nerd

When I grow older,
A whole kingdom they bid
Creation was still the unsolved myth
Promised that I wont do the things I did
Thot never into this life I did fit
Perhaps heavier things I should lift

April 01, 2012

BULANIK RUH

Sessizliginde gizli anlatmak istedikleri
Resimleri bulanik ve ciddi, perde arkasi gibi
Bir yavru kus kadar urkek, titrek elleri
Alninda hafif burusukluk sanki rahmet yelleri
Bereket sicaklik indi terkettik zemheri

Bosta kaldigi zaman kollari ve elleri
Dolanir durur aranir sarilacak birini
Zevkler, gulusmeler  soguk, gecici, fani
Yaslandigim gunler bunu mu bana soylemeli
Dinginlik icin illa birimi gulumsemeli

Küsüyorum bütün alicagi olan yillara,
Insanlara, kuslara, hayatin parmakliklarina,
Vefa gosterilmeyen yasam kiyisina
Vuran dalgalari sayarak gidiyorum kosa kosa
Soylene soylene yaziyorum topraga
Senden ne geri kaldiysa bana