Tipik bir hayalin baslangici...

Herseyin golgesinde bir ben kalirim, beyaza burunmus sari iplikli hulyalara sarilirim. Konuskan basina buyruk soz sahiplerine darilirim, barinirim iki odali bi sobali evde. Banarim ekmegimi nohut yemegine, en derinine, yagli kismina dokundurur cekerim, islatirim ekmegimin hava boslugu kalmis mayali kismini yine. Sobayi yakar isinirim soguk kis gunlerinde, ayakkabim yapisir paspasima, salarim kedimi disariya. Islak coraplarimi asarim salona gerdigim camasir ipine, salarim atkimi belime boynuma, sonra cikarim rutubetli kahverengi havaya. Dayanirim esen haşyetli ruzgara, gurleyen pamuksu bulutlara ve otesindeki hayatlara.

Sonra cikarim pazara, meyve sebze almaya. Ozlerim cok, evde yemek yapmayi, cilek alip ustundeki yesilini ayirmayi. Rahat salvarimi giyerim, yikarim ayaklarimi ellerimi. Temiz oldukca temiz olmayi ozledigimi anlarim, muhtac olmayi ozlerim daha sonra. Varirim en son kubbe altina, sererim soframi, yerim doyasiya yaptigim asimi, icerim suyumu, sonra yine munacaat yine dua.  Farkina varirim aslinda uykuda oldugumun ansizin. Sorarim sorulari alamam cevaplarimi. Sanki dunya donmuyor gibi gelir, gunes isigini ustume ustume gonderir, ay goz kirpar, fevridir, serpelenir. Nihayeti yok bu devrin bu yazinin bu girdabin, en son kapi "ölüm", kapi acilir ve bize GEL denir....

Değerli Bulduğum Sözler

Bazıları ışığın, bazıları ise onun yaptığı gölgenin peşine düşer. T.S.Eliot

Bir dostun üzüntüsüne herkes katılır, başarısına ise ancak yüce ruhlar sevinir. Oscar Wilde.

Akıllı olan akıllı olduğunu söyleyen değil,akıllı olduğu söylenendir.

Hayallerin yerini pişmanlıklar almadıkça insane ihtiyar değildir.

Baskaların yolundan yürüyenler iz bırakamazlar. S.L.Braundon

Doğru ile eğri olan arasında bi taraf olan bertaraf olur. Laedri

Herkes benim düşünceme katılırsa, yanlış olmaktan korkarım. Oscar Wilde.

Bazen Aklima nedensiz is yaptiririm. Cunku,  nedenli is yapmaya cok alisip,  kavrayamadigi seylerde neden aramasin diye.  Suayb.

Şehirlerarası otobus taşımacılığı - Intercity bus transportation

          Having my last moments in Turkey. We sweep through the highway that connects two biggest cities of Turkey, Istanbul and Ankara. The highway has three separate lanes  to provide convenient transport for different type of vehicles. We are engined by Mercedes and the driver unfortunately is not allowed to violate the speed limit at all times. Presumably, we have left with 4 long hours of drive to arrive the final destination. The whole journey was about 26-hour long and tiring drive in an inter-city type bus. Chances are real low for a pan-cake service but hourly coke was provided throughout the whole  journey.

            The Corridors are traditionally used to provide sleeping district for some of the kids who are not included in one-seat tickets. Some of these children slept right down your foot way. Indeed, ever more interesting case is in the captain side: One or more passangers are gently expected to keep him quite busy with his effective speech. Otherwise, the driver can fall asleep during the night-long travel...

Insan

Işık umut, karanlık dehliz, sürsende miski üzerine

Insan yine insan, gider yolun tersine…

 

[Kalabalık Karakoy sokakları. Bussuru insan, cuma sonrası dagılmışlar. Hoca o kadar nasihat o kadar sohbet, işte hepsi boş oldu yine eski hal, eski duruş, muhabbet...Insanı tanımlamak zor!]

Dertli insan'a...

Dertli Insan'a...

 

Derdine sıkılmış, pırlanta sakalı susuzluktan yıpranmış guzel dudaklarını kapamış, mubarek başında bembeyaz bir ortu, saçlarını gizlemiş. Cüssesi buyudukçe buyuyor, geniş edasıyla giyisisi bileguzel kokuyor. tuylerindeki beyazlar sıkıntılarını, dertlerini gizleyen yuzune inat haykırmak istiyor, soylemek istiyor, açıga vurmak içinde patlayan engin savaşları... Yuzu tebessum ediyor, ettikçe etrafa neşe saçıyor, vucudu onla konuşmuyor ve hatta hareket dahi etmiyor, bir arabaya mahkum ama O unutmuş, engel gormemiş iradesi, bilinci her defasından daha guclu, inancı sanki dagları yarıcak, fırtınalar koparıcak, kızıl denizi yeniden yarıcak kadar guclu.

 

Ama insanlık kaybeder bir gun O guzeller guzelini, gozlerde yaslar durmak bilmegi bir an olur, hareket etmeyen bedeni bile ona cok gorulmuş olur. Ama duydum daha yeni olmuş? Olmekmi? yok olmak mı? aksine: sanki daha da buyuyor , hic yok olmayacak bir sevinç içimde koşuşuyor insanlar feryatla, naralar var meleklerin agzında!... Kavustu kavustu diyen birkac cocuk sokak kenarında...sevdigine kavustu ozlemli, dertli insan. Vucut paramparça kan damarda durmaz olmuş, uzulmemek eldemi? kac kişi gelir boyle diyorum içimden ama cansız başında aynı tebessum, sanki bişey mırıldanıyor bana: Zafer yakın diyor... gozlerim doluyor, gunesle arama artık bulutlar girerken onu geldigi yere gonderiyorlar, topragın kapısı kapanırken bu bir elveda deil, bu bir bayram olmalı demeliyim biliyorum. Yagmur goz yaslarıma karısıyor, sanki gok de aglıyor...sevinçten mi uzuntuden mi ikimizde bilmiyoruz...

 

Suayb.

Sev-Sekmi?

SEV-SEKMİ?

 

Sevmek kolay deil bu devirde,

Sevdigin sana deger verirmi bilinmez

Sevdiysen eger her keresinde

Bırak kapalı kalsın  kalbinde, soylenmez

 

Sorsalar kaç kere birini degerli buldun

Elimin parmakları yeter saymaya

Deseler ne kadar degerli buldun

Sayılar yetmez sevgimi anlatmaya

 

...

 

Solan her gul acı verir derinden

Igneleyen biri mi var ne

Serin bir ruzgar esti demin, birden

Uşuyen vucudummu? banane!

Cumleler

Paramparça oldu savurgan zaman

Hiddetiyle vurdu, hoyrat kılıcını

Yokki care, yara bu kanayan

Sanki olsa anlayacagım farkını

 

Tenim artık soguk, hissetmez oldu

Doktor! nerede benim ilacım

Dayanamayan vucudum soldu

Nerdesin benim bas tacım?

 

Gucum artık bitti, bosluk ses vermiyor

Soguk terler ıslatırken alnımı

Karanlık coktu, hafızam zayıflıyor

Konsurken agrıtıyor karnımı.

 

Cumlelerime artık kustum

Nedense beni anlatamıyor

Konusmak benim kara kutum

Kalp varken agıza gerek kalmıyor...

DUNYA

Sabah gunes yaktı yine dipdiri

Az acık penceremden suzulmuş biri

Solgun yuzum, burkuk kalbim

katmanlaşmış, kapatmış bedenimi deri

 

Agzıma gelmeyen kelimeler, sozcukler

Birbilseler ne demek isterler

Içimde bir patlama, bir savaş ve bir feryat

Dışım yopyogun, ne bir ses ne bir tat

 

--------------------------------------------

Yaşam kısacık, bir ruya!

Üç gunluk zecbedici bu dunyaya

Neden bilmem: Olsun diye inat,

Yaşarım her gunu saya saya!

Mumkun mu?

Hayret etmemek mümkün mü

Hersey birbirinin etrafında donerken

Sinirlenmemek mümkün mü

İnsan boş yere söylenirken

Korkmamak mümkün mü

Evrenin büyüklügünü kavrarken

İşitmemek mümkünmü

Biri dogru yolu bağırırken

Alınmamak mümkünmü

İnsanları ilgisiz görürken

Şükretmemek mümkünmü?

Usul usul yağmur yağarken

Celallenmemek mümkünmü

Sevdigine laf edilirken

Duygulanmamak mümkünmü?

En ilgisizi Kuran okurken

Heyecanlanmamak mümkünmü?

Biri sana dua ederken

Telaşlanmamak mümkünmü?

Ölüm kulağına fısıldarken

Acımamak mümkünmü?

En çelimsizi feryat ederken

Sevinememek mümkünmü?

Sevindirdigini görürken

Gülmemek mümkünmü?

Güldüren Allah olurken!

Sulky Mood

Back is now my sullen mood

Indifferent was my childhood

NO yelling makes no good

My sun is about to set

For courage, the man died

The hearts were broken but purified

The beliefs are gradually fortified

That's the only thing I meant

Falling like a bird, lost his wing

The voice behind me, phones ring

Haven't heard, do you sing?

Guess no body is ready yet
And nobody will be I bet,

"Death" is an inevitable end

No worries a sign you send

Shut up! please donot offend
You!, a person i haven't met....

Yalnizlik

Eskimiş tozlar kaygan camın yuzeyinde

akmış üç damla goz yaşı yorgun gözlerde

Dona kalmış beniz, agarmış yaşlı sacları

Dogarkenki gibi acı verici hayat belli sozlerde

Saygınlıgı kalmamış kişilik gururu bürümüş

pardeler kapalıyken bir kaç martı cam kenarında

sevimli sozler aklıma gelirken, hatıralar sogumuş

hafif nemli hava sogugu içeri davet eder

beyaz, bembeyaz yalnızlık içeri girer

hic olmayan muhabbet artık hepten biter

yagmurda kendini artık iyiden iyiye belli eder

Sessiz sokaklar aynı ruh haliyle feryat eder.

 

Karanlık gece buyur ki buyur

Aklı selim bir olgun gibi uzerime yurur

Umuda acıkmış ruhum geceden ürker,bükülür

Yaşlı yatagımda bende başka sanki biri üşür

Ilık ruzgar yetmez geceyi aydınlatmaya

küçük ışıklar semadayken gormez gözüm

Korkum buyur kopekler başlarken havlamaya

Sokagın bir ışıgı yetmezki aydınlatmaya

Alıştım artık yalnız kalmaya

Yapayalnız ağlamaya...

Kucuk KIZ

sevgiler kurudu, tozlu bi kuyu dolusu soru
Hangi sevgili doner sana insan faniyken, varken bir sonu
Ne dunya ne bahşedilen duygular kalır dedi Kainaat nuru!
Bak aglarızz, buluruz ama gectir dogru yolu...

 

.

.

.

 

KUCUK KIZ

Insan kucuk mecrada buyuk manevra ister
Solgun bir gul gibi herseyi dert eder
Yorgun bedeni agrımaya başlayıp, soylenirken
Olgun Aklıyla gelecegi bildigini zanneder

 

Oysa minicik elleriyle bir cocuk dua eder
sevgi dolu yuregi calınınca bir gun
Uzulunce o gun, Kimse demez ki yeter!
Insafsızlar, acımasızlar beter olun beter!

 

Rahata alışmış bedenim sanki busbuyuk bir fil
Rahat durmaz işte ne melem bişey bu dil
istersen bir bak suratıma sonra sil
Yuzum asık kucuk kız, sevincim yok bunu bil

 

Dargınım solmuş beniz, beni sorgulama
Bu kucuk kalp mutsuz atarken beni oyalama
Hissederim onu miller otede de olsa
Bat Gunes sende terket beniii!

 

Insanım bir ismim varmış, farketmez
bulutlar hızlı varlıgımdan habersiz, bilmez
Bazen bırakırlar damla damla umudu
bilirim, Kaybedince tekrar geri gelmez

 

Elleri havada ne cok sey dusundu bu kız
Duası bitti kapattı ellerini sabırsız
Yuzune bir tebessum duştu adsız
Adını Sevgi koydu, aşk koydu, iyilik koydu!
Kisecikler yok,fark ettiki yapayalnız...

Aci

ACI

Derin yara acıtır tuzlu suyla

Basarsan daha yeni kanamış yaraya

Acı duyarsın bedenen ilk başta

Asmışım ruhumu mandalla, yokki mecalim anlatmaya

Keşke benim yaram olsa boyle

Aglar dururdum, uzulmezdim hic degilse

Duymaz dunya feryadım sessiz ta içte

Asmışım ruhumu mandalla, yokki mecalim aktamaya

Kardeş turkusu soyler guler eglenirdik

Farkındamısın artık soguk tel, eridik

Iblis biliyor işini der gecerdik

Asmışım ruhumu mandalla, yokki gücüm anlatmaya

Sozler uzar gider, zaman gecer bilmezdim

Kapkaranlık olsada odam, dert edinmezdim

Serin kanlımıyım soguk canlımı sezemedim

Asmışım ruhumu mandalla, yokki mecalim sızlanmaya

Yagmurlu zamanda el verir kucak gererdin

Ozledim sicak sozleri, üşüdüm, gittin

Acıyor sol yanım var bi serzenişim

Asmışım ruhumu mandalla, yokki mecalim konusmaya

Son söz bitirmek gerek şiiri

Ne soylesem ne desem bilmemki

Agır geliyor azalarım, uyuşmuşum belki

Asmışım ruhumu mandalla, yok takatım canlanmaya...

Kanapem

KANEPEM
4/4/2007 2:05:02 PM
(Page 1 of 1)

Perdeleri ardın sıra kapalı karanlık odada

Solgun bir kac çiçek yas tutmakta

Olgun sis camlar uzerinde tırmalarda durur

Sesi duyan kopekler bir inilti tutturur

Alıngan yanaklı kanapem şarkı soylerken bile

Rahatsız olmuş bir kaç kopek ve kelle

Umursamaz davrandı çileli eşyam

Kulagıma fısıldadı “yazgım bu yoktur tasam”

Düşüncelerim karıştı, oldu allak bullak

Bir eşya bile diyor “yazgı bu ne olacak”

Her canlı boyun buker bu saltanata

Insan dik kafa, bak şu bedbahta!

Kırık kolum daha bi acı verirken derinden

Utandım insane olmanın neferinden

Sis dagıldı, oldu heryer aydınlıkUnuttuk gerçekleri, kalmadı ki saygınlık!

Peygamberim

Işık goğü aydınlatmada, durgun su çalkalanır

Govdem curumuş, artıkları havada peygamberim

Goz yaşlarım bulanık kuru havada, gunahlarım sallanır

Kurtar bu acizi yurek hoplatan peygamberim

 

Gunes bıkmış donmekten, ışık senden gucunu alır

Teksin tek bu dunyada! sevgim yetersiz kalır

Kor topal herkes, cinler bile seni tanır

Yay ustume ışıgını peygamberim

 

Artık terim sogudu, ayagım burkuldu

Zor bu yol, gucum bitti bu kul tokezler oldu

Uzuntum acziyetim, beni hayattan soguttu

keşke olsaydın yanımda guzel peygamberim

 

Aşk kavramı şekil değiştirdi bitti

Bana bir el uzatsan derler bahtiyar gitti

Ruyamda kafamı okşasan artık uyumam dedi

Gorurum diye başka ruya peygamberim...

 

N'olur uzak durma benden gulumsun benim

Aglamak kar etse hep aglar bu bedenim

Vucudum sunger oldu kaldım bi kemik bir deri

Gunahım cok fazla affet beni peygamberim

 

Gunes vuruken yuzume ısınır derim

Sen yokken soguktur bu kalbim

Bir sozun gelse Aklıma coşar ruhum: deliyim!

Burkuk kalbim, yokki senden başka uzatacak elim

Kalabalık arasından bi gorse beni peygamberim

 

Mahşer gunu yusum yok sana bakmaya

Başımdan okşasan magfiret gostersen peygamberim

Degerim az, sonsuz kalabalıktan biriyim

Bilmiyorum beni nasıl goruceksin peygamberim

Hıckırıklarımı duyarsın diye hep duaa ederim...

Ve kalabalık arasından bi gorse beni peygamberim

Bir tebessum etse bana! bu alsa üç beş saniyemi

Artık ruh azabım biter: bedenim yansada soyulsada derim.

 

Rabbim beni, bizleri ondan uzak etme! Sevdir cok sevdir bizleri, Şefkatine sıgındık Ya KERİM!

 

Suayb-April 8th - 07

Hayat~

 

Bulutlu havalar, yagmur yagıcak gibi

ateşe yemek koy, emin ol yanmasın dibi

çamaşırlarını yıka, bilgisayara gir veri

Ampul al lambana, sonmüş feri

 

Koşuştur boguş hayatla ol busbutun deli

Akşam eve gelir, bakarsın agrır beli

 

Ilıktır, iç serinletici akşam yeli

duvarlar ustune gelir, karanlık elli

Coktan sogur gider gunun teri

 

keşke miyavlasaydı bir kedi

Gideli cok oldu belli ediyor yeri

 

Urkutucu sokaklar, akşam dolu serseri

şekilsiz işte belli degil boyu eni

çöküyor, bozuluyor şekli gorünce seli

gormedi yoları kedisi öldügunden beri

 

Bir an durdu duşundu silindi sokakların kiri

Acıldı hava, aktı gitti ruhun seli

Gozlerini kıstı bekledi bembeyaz bir peri

Gorunce heyecan oldu tutuldu ayagı eli

Konusamadan uyandı uzgun kalbi

Mırıldandı seslice: Bu bir ruya, besbelli!

 

Suayb.

 

Havalar

Dun kapalı, bugun kapalı

Kusmu bana  bu havalar

Gunesi gormeyeli oldu salı

Bulutlar beynimi oyalar

 

Ne yagmur yagar ne gunes acar

Umursamaz oldu havalar

Guneş!, bedenimi artık sar

Heryerde hoyratca gulen bulutlar!

 

Gozlerim kapalı, hayal ederken

Üşüttü esen ruzgarlar

Soguk ta deil diye mırıldanırken

Akşamı getirir uzayan aralar

 

 

 

HaVaLaR - 2

 

Havam yok diye dert etti

Seni ozledim dedirtti

Acımasız! hissettiriyor kendini

Tamamen Sönmüş adıyla...

 

Gunesi ozledim! Işık demeti

Serfi nazım, yetti hasreti

Don gel artık! dedi boş sepeti

Doldururken ay ışıgıyla...

Tespitler

Kendi Tespitlerim:

1. Halktan amerikali her sporu profesyonel uniformasi ile amator olarak yapandir.

2. En parlak ayakkabiyi topa vurmasini iyi bilmiyen giyer.

3. Zaman cok goreceli bir varlik. O zaman zamana bel baglamamak gerekir.

4. Farkina varilmamis birseyin farkina varmak bazen 1 saniye bazen yillar alir.

5. Akil zamanla bagdasik yaratilmistir, birini digerinden ayirt edemezsin. O halde aklin zamandan bagimsiz dusunmeside o kadar zordur ama "mumkun degil" degildir.

6. "Bu is ne zaman biticek" 'diyerek' girilen is her zaman 'demiyerek' girilen isten daha uzun surmustur.

7. Yalniz kaldikca sorgulamalarin artiyor.

8. Dusundukce daha iyi, dusunmedikce etkisiz hissedior insan kendini.

9. Butun (dogar dogmaz) bebek konusma hadiseleri birinin iffetini korumak icin mucize olarak gonderilmis seylerdir.

10. Onuncu tespitim henuz yok.